به عنوان يکي از طراحان اوليه طرح سوال از رئيس جمهور، چه ارزيابي از جلسه 24 اسفند مجلس داريد؟

من مي خواهم در چهار زمينه، بحث ارزيابي را مطرح کنم. يکي از ديدگاه طراحان سوال که تصور من اين است که به اهداف خود نائل آمده اند و بالا خره پس از هشت دوره مجلس، تابوي سوال از رئيس جمهور را شکستند و آقاي احمدي نژاد را به مجلس کشاندند و به وظايف قانوني خويش براساس اصول قانوني 88 و 122 قانون اساسي عمل کردند. دوم از منظر دولتمردان، تصورم اين است که آنان، اين جلسه را براي خودشان نوعي پيروزي دانستند چون در يک مناظره نابرابر و آن هم به دليل اشکال آئين نامه اي، توانستند يکسره به تضعيف جايگاه مجلس بپردازند و با شوخي هاي غيرمنطقي، سوالا ت دهگانه 79 نفر از نمايندگان را پشت سربگذارند. اما از منظر سوم يعني مجموعه نمايندگان مجلس، بزرگترين انتقاد به اين جلسه، نه به خلا ف گويي هاي  آقاي احمدي نژاد، بلکه به مماشات و مسامحه بيش از حد رئيس مجلس وارد است. زيرا حتي ايشان حاضر نشد يکبار هم به آقاي احمدي نژاد تذکر دهد که خارج از موضوع سخن نگويد. حتي حاضر نشد سوالا ت از سوي هيات رئيسه قرائت شود.حتي حاضر نشد بخشي از وقت 15 دقيقه اي نماينده سوال کنندگان، پس از سخنان رئيس جمهور مطرح شود و حتي از آقاي احمدي نژاد و وزيران حاضر در جلسه نخواستند که چند دقيقه اي پس از سخنراني در مجلس باشند تا به تذکرات آيين نامه اي و اخطارهاي قانون اساسي نمايندگان گوش فرا دهند و آقاي رئيس مجلس هم متاسفانه در زمان حضور آقاي احمدي نژاد حتي يک جمله در دفاع از مجلس و نمايندگان سوال کننده بر زبان جاري نکرد.

اما از جهت چهارم يعني افکار عمومي مشخص شد هيچ پاسخ منطقي به سوالا ت دهگانه وجود ندارد و آقاي احمدي نژاد با ادبيات خاص خودش همه سوالا ت را به شوخي برگزار کرد و به جاي پاسخگويي، مدرک تحصيلي نمايندگان را زير سوال برد و خودش در مقام سوال از مجلس و حتي ساير ارکان نظام برآمد. لذا در يک ارزيابي اجمالي، براين باورم که طراحان سوال، صادقانه به وظايف قانوني خودشان عمل کرده اند و آقاي رئيس جمهور، جز توهين به نمايندگان، به خصوص طراحان سوال، هيچ دستاوردي را براي خودشان برداشت نکردند و قضاوت افکار عمومي، قطعا به ضرر آقاي احمدي نژاد و پاسخ هاي غيرمستدل و خارج از مباني حقوقي او تمام شد.

شما در صحن علني، هم تذکر آيين نامه اي داديد و هم اخطارهاي مختلفي از اصول مختلف قانون اساسي را مطرح کرديد. اما در سخنان خود در مجلس روايتي از امام حسن عسگري (ع) بيان کرديد مبني بر اينکه کليد همه گناهان و بدي ها، دروغگويي است و خواستيد بگوييد که بايد با مردم صادقانه سخن گفت. چرا چنين روايتي را در ابتداي سخنان خود مطرح کرديد؟

حقيقت ماجرا اين است که بنده در بين سخنان آقاي احمدي نژاد هم اعتراض کردم و از ايشان خواستم که خلا ف واقع نگويد. اما رئيس مجلس، به من اجازه سخن ندادند. زيرا من احساس کردم که آقاي احمدي نژاد، حداقل 20  مورد در بين سخنان خويش واقعيت ها را انکار مي کند که تاکنون حداقل 4 مقام و نهاد رسمي از جمله وزير امور خارجه سابق، مجمع تشخيص مصلحت نظام، ديوان محاسبات و معاونت حمل و نقل شهرداري تهران با صدور اطلا عيه يا مصاحبه، به اين خلا ف واقع گويي ها اعتراض کرده اند. يکي مي گويد  نامه ماموريتم به سنگال، در دفتر رئيس جمهور موجود است، آن ديگري مي گويد کمک ها نه تنها 8 برابر نشده بلکه دولت حتي 50 درصد کمک هاي دولت هاي قبلي را تاکنون به مترو نداشته است، سومي مي گويد حرف هاي غيرکارشناسي در آمار و ارقام نبايد مطرح شود و مجمع تشخيص با صراحت سخنان آقاي احمدي نژاد را تکذيب مي کند.

البته موارد ديگر هم همچون آمار اشتغال زايي، يا تاثير نحوه اجراي هدفمندسازي بر تورم، يا عدم خانه نشيني در ارديبهشت سال جاري، يا عدم امکان معرفي وزير ورزش و جوانان، يا نحوه تخصيص بودجه هاي فرهنگي در شوراهاي برنامه ريزي استان ها، يا مخالفت دولت با بگير و ببندهاي جوانان و امثال اين موارد نيز مربوط به زير مجموعه هاي خود دولت مي شود، لذا آنان نيز نه مصاحبه مي کنند و نه بيانيه مي دهند. لذا از باب دلسوزي و نصيحت، خواستم به آقاي احمدي نژاد بگويم که خواسته يا ناخواسته، در سخنان ايشان، خلا ف واقع گويي هاي فراواني بود.

آيا شما قصد نداريد به توهين هايي که آقاي احمدي نژاد به مجلس و نمايندگان به صورت سوال يا شوخي هاي گزنده مطرح کردند، با صدور بيانيه اي پاسخ دهيد؟

ابتدا بايد بگويم که به نظر بنده، طراحان سوال از رئيس جمهور پيروز هستند هرچند که مورد اهانت واقع شده باشند. هرچند از سوي برخي از دوستان، چنين اعتقادي وجود دارد که ما بايد با صدور يک بيانيه نسبت به سخنان آقاي احمدي نژاد، واکنش جدي نشان دهيم، اما شخصا به چنين روش هايي معتقد نيستم. زيرا آقاي احمدي نژاد، همواره از مواجهه حضوري با موضوعات پرهيز مي کند.

گرچه اينجانب قبل از شهردار شدن ايشان، حداقل در چندين مناظره با ايشان بحث و گفت وگو داشته ام اما در طول اين دو- سه سال اخير در مقام نمايندگي مجلس، حداقل چهار بار ايشان را به مناظره دعوت کرده ام و حتي يک بار هم پاسخ مثبتي دريافت نکرده ام. ايشان که حاضر است با اوباما به گفت وگو بنشيند اما ظاهرا شان خود را والا تر از آن مي داند که با يک نماينده عضو خانه ملت مناظره کند. لذا من بارديگر همانگونه که در موضوع «مجلس در راس امور نيست» يا موضوع «مکتب ايراني به جاي مکتب اسلا م» يا موضوع« در ايران فقط به يک حزب نيازمنديم» يا موضوع امکان تحقق يا عدم تحقق 2/5 ميليون شغل، آقاي احمدي نژاد را به مناظره دعوت کردم، در موضوع همين سوالا ت نيز، همچون چهار مورد قبلي، ايشان را به يک گفت وگوي دوستانه در برابر افکار عمومي در هر موقعيت و مکان و زماني که خودشان مصلحت بدانند دعوت مي کنم.

غير از مناظره که با توجه به تجربيات قبلي، احتمالا  ايشان هرگز حاضر به پذيرش آن نخواهد بود طراحان سوال بنا ندارند اقدام ديگري در چارچوب ظرفيت هاي قانون اساسي به عمل آورند؟

واقعيت مساله اين است که جمعي از طراحان سوال بنا دارند در صورتي که اولا  مقام معظم رهبري مخالفتي نداشته باشند، ثانيا آقاي احمدي نژاد حاضر به عقب نشيني نبوده و موارد دهگانه سوال را برخودشان وارد ندانسته و به تصحيح روند اجراي قوانين همت نورزند و ثالثا تعداد حداقل يکصد نفر از نمايندگان نيز حاضر به امضاي متن تهيه شده باشند، حتما پس از تعطيلات نوروزي طرح عدم کفايت سياسي رئيس جمهور را براساس بند 2 اصل 89 قانون اساسي به جريان بيندازند و استيضاح رئيس جمهور را کليد بزنند. اين اصل مي گويد در صورتي که حداقل يک سوم از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي رئيس جمهور را در مقام اجراي وظايف مديريت قوه مجريه و اداره امور اجرايي کشور مورد استيضاح قرار دهند ايشان موظفند ظرف مدت يک ماه در مجلس حاضر شده و پاسخگوي استيضاح باشند.

آيا به نظر شما چنين طرحي را  در مجلس هشتم، 100  نفر از نمايندگان امضا خواهند کرد؟

تصورم اين است که امضاها خيلي بيشتر خواهد بود زيرا قاطبه نمايندگان با سلايق مختلف، از اصلا ح طلب گرفته تا منتقد دولت، از اصولگراي سنتي و معتدل گرفته تا نمايندگان مستقل، تماما احساس مي کنند پاسخ هاي آقاي  احمدي نژاد به نوعي جايگاه مجلس  را تضعيف کرده و همانگونه که ايشان برخلا ف فرمايش امام راحل(ره) و مقام معظم رهبري، مجلس را در راس امور نمي دانند، بايد نشان داده شود که مجلس درراس امور است; هرچند که شخصا اميدوارم آقاي احمدي نژاد در همين ايام تعطيلا ت نوروزي، تلا ش کنند سخنان و توهين هاي خود را پس گرفته و به نوعي، جبران کنند تا اساسا نيازي به طرح عدم کفايت سياسي نباشد.

البته برخي مي گويند که طرح استيضاح به عمر مجلس نهم نمي رسد که بنده معتقدم اگر حتي چنين طرحي اواخر فروردين نيز به هيات رئيسه تقديم شود، حتما تا اواخر ارديبهشت ماه، فرصت براي پاسخگويي آقاي احمدي نژاد باقي خواهد بود.